کد مطلب:303625 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
فاطمه یکی از گریه کنندگان مشهور عالم اسلام است
چند نفر در عالم بر گریه طولانی مشهور شده اند یكی از آنها حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام است مرحوم صدوق در خصال از امام صادق علیه السلام روایت كرده كه آن حضرت فرمود:
البكاؤن خمسة: آدم و یعقوب و یوسف و فاطمة بنت محمد (ص) و علی بن الحسین علیهم السلام. آدم علیه السلام آن قدر از فراق بهشت گریست كه از اشك چشمش دو جوی جاری شد و حضرت یعقوب علیه السلام چندان از فراق یوسف گریست كه دیدگان مباركش بی نور شد. و حضرت یعقوب علیه السلام چندان از فراق پدر و بی كسی و تنهایی خود گریست كه اهل زندان را كار سخت افتاد و به او گفتند یا شب گریه كن و یا روز یكی از این دو وقت برای استراحت از آن ما باشد و حضرت فاطمةالزهرا سلام الله علیها چندان بر هجران و مفارقت رسول خدا (ص) گریست كه كار بر مردم مدینه سخت افتاد و به عرض آن بانو رسانیدند كه ما را از گریه زیاد خود به زحمتی بزرگ در افكنده ای چون این موضوع را دریافت روزها از مدینه بیرون می رفت و در مقابر شهداء احد یا بقیع چندان كه می خواست اشك می ریخت آنگاه مراجعت می فرمود حتی معروف است كه در انتهاء بقیع جایی برای آن بانوی با عظمت بنام بیت الاحزان ساختند روزها دست حسن و حسینش را می گرفت و می رفت در آنجا می نشست بیاد غربت و تنهایی خود و مظلومیت همسر مظلومش حضرت علی علیه السلام و هجران و مفارقت پدر اشك می ریخت (به تعبیر حضرت امام خمینی رحمةالله علیه گریه حضرت زهرا علیهاسلام گریه سیاسی بود یعنی او گریه كرد تا احساسات و عواطف مردم جامعه را علیه بیداد و ستم منافقان برانگیزاند). وحضرت علی بن الحسین علیه السلام بعد از حادثه عاشورا تا زنده بود از گریه آرام نگرفت و می فرمود: من هر وقت قتلگاه فرزندان زهرا را یاد می آورم اشك بی اختیار از چشمانم جاری می شود. [1] .
البكاؤن خمسة: آدم و یعقوب و یوسف و فاطمة بنت محمد (ص) و علی بن الحسین علیهم السلام. آدم علیه السلام آن قدر از فراق بهشت گریست كه از اشك چشمش دو جوی جاری شد و حضرت یعقوب علیه السلام چندان از فراق یوسف گریست كه دیدگان مباركش بی نور شد. و حضرت یعقوب علیه السلام چندان از فراق پدر و بی كسی و تنهایی خود گریست كه اهل زندان را كار سخت افتاد و به او گفتند یا شب گریه كن و یا روز یكی از این دو وقت برای استراحت از آن ما باشد و حضرت فاطمةالزهرا سلام الله علیها چندان بر هجران و مفارقت رسول خدا (ص) گریست كه كار بر مردم مدینه سخت افتاد و به عرض آن بانو رسانیدند كه ما را از گریه زیاد خود به زحمتی بزرگ در افكنده ای چون این موضوع را دریافت روزها از مدینه بیرون می رفت و در مقابر شهداء احد یا بقیع چندان كه می خواست اشك می ریخت آنگاه مراجعت می فرمود حتی معروف است كه در انتهاء بقیع جایی برای آن بانوی با عظمت بنام بیت الاحزان ساختند روزها دست حسن و حسینش را می گرفت و می رفت در آنجا می نشست بیاد غربت و تنهایی خود و مظلومیت همسر مظلومش حضرت علی علیه السلام و هجران و مفارقت پدر اشك می ریخت (به تعبیر حضرت امام خمینی رحمةالله علیه گریه حضرت زهرا علیهاسلام گریه سیاسی بود یعنی او گریه كرد تا احساسات و عواطف مردم جامعه را علیه بیداد و ستم منافقان برانگیزاند). وحضرت علی بن الحسین علیه السلام بعد از حادثه عاشورا تا زنده بود از گریه آرام نگرفت و می فرمود: من هر وقت قتلگاه فرزندان زهرا را یاد می آورم اشك بی اختیار از چشمانم جاری می شود. [1] .
[1] بحار، ج155/43.